ریحانه النبی

​اللهم عجل لولیک الفرج:

🌱پسر (۱۵ ساله) و دختر (۱۰ ساله) ام رابطه خوبی ندارند و یکدیگر را تحمل نمی کنند و مدام در حال دعوا هستند، تلاش ما (پدر و مادر) هم برای ایجاد صلح و رابطه صمیمی بین این دو بی فایده است، برای حل این مشکل، لطفاً راهنمایی فرمائید.
🌸پاسخ دکتر غفرانی :
1ـ لطفا ابتدا *عـوامل اختلاف و دعوا و درگیری* را با دقت، شناسایی و آنها را برطرف کنید.
*از مهمترین عوامل اختلاف و درگیری* در میان تمام افراد بشر، *احساس مالکیت* است.
پس اگر *وسائل بازی* و *وسائل آموزشی* و *وسایل مشترک مثل: میز و صندلی و کمد و …* ، مثل سایر وسائل خانه و آشپزخانه، *برای همه باشد* و به *اسم* فرد خاصی نباشد، بسیاری از درگیریها رخ نمی دهد.
عامل دیگر در درگیری فرزندان، *اختلاف سطح علمی و تجربی و مزاحمت* آنهاست که با عبارتهایی از قبیل: *تو بلد نیستی، تو نمی فهمی، او بازی را خراب می کند، او نمی گذارد من درس بخوانم،* … همراه است.
یک راه درمان این دعواها، *همبازی و قاطی* شدن پدر یا مادر با بازی و کار فرزندان است که به سادگی آنها را بر آن بازی یا آن کار مشترک، *مسلط* و آنها را به *تعامل و تفاهم* با هم می رساند.
و راه *مفیدتر* اینست که *مسئولیت امور فرزند کوچکتر* را والدین *در خلوت با فرزند بزرگتر،* کاملا به او *واگذارند* و به طور *نامحسوس،* مدیریت او را بر فرزند کوچکتر، إصلاح کنند.
در خانواده های پر فرزند قدیم و اکنون در میان عشایر و خانواده های متدین، *هر فرزندی، هدایت فرزند کوچکتر را در بازی و امور درسی به عهده دارد.*
2ـ با توجه به اینکه فرزندان شما در آستانه *بلوغ* هستند، بکوشید *با هر بهانه ای، تعقل را در آنها فعال کنید* و آنها را به بهانه هر چیزی، *به عقل و تشخیص خودشان رجوع دهید.*

و با *تشویق مناسب و دائمی نکات مثبت* هر کدامشان در خلـــوت، *اراده و ایمان و ادب و حیاء* آنها را تقویت کنید. به نحوی که *مختار و در محضر خدا بودن* خود را *بفهمند* و در خودشان، *احساس کرامت و ارزشمندی و مسئولیت* کنند و خودشان *از راه غلط و کار غیر مجاز،* منصرف شوند.
3ـ والدین در دعوای فرزندان با هم، *نباید نقش ناظم، معلم، پلیس و افراد موقر و فهمیده را بازی کنند* بلکه گاهی باید خودشان *وارد دعوای آنها شوند و آنقدر افراط کنند* که بچه ها چنان *زشتی* کارشان را *ببینند* که خود آنها به افراط والدین اعتراض کنند.
4ـ عامل مهم دیگر در ناآرامی فرزندان و اصطکاک آنها با هم، *گفتار و رفتار و اخلاق زشت والدین* خصوصا *ناآرامی و پرخاشگری مـــادر،* و *ضعف مادر در دلربایی و آرامش بخشی* و فقدانِ *تفاهم و همدلی مادر با پدر* و *درگیری آنها با یکدیگر* است.

معمولا *والدین منطقی و آرام، فرزندان منطقی و آرامی دارند.*
پس اگر *متانت و آراستگی و آرامش بخشی* شما و *احترام شما به همسر محترمتان و پدر خانواده* (خصوصا در حضور فرزندان) بیشتر شود و اگر *نمازهایتان را به ایشان إقتدا کنید* (و هنرمندانه فرزندان را هم به این کار زیبا فرا بخوانید)، قطعا *ملائکه عزیز* با عنایت الهی، در آرام کردن فرزندانتان به شما *بسیار کمک مؤثر خواهند کرد.*
پس لطفا به هر اندازه که فرزندانتان را دوست دارید به همان اندازه از آنها *دوری* و از *دخالت* در کار آنها خودداری کنید و فقط به *جهاد همسرداری و احترام و تکریم ولایت پدر* بپردازید تا زمینه عقلانیت و رشد را برای آنها فراهم آورید. امیدوارم موفق و مؤید باشید.
#کودک

#نوجوان

#دکتر_غفرانی
https://ble.ir/koodak_nojavan